Wat is de betekenis van eigenwaarde en zelfwaardering?
Eigenwaarde en zelfwaardering zijn twee verwante termen die vaak door elkaar worden gebruikt. Het hebben van een gevoel van eigenwaarde betekent dat je jezelf waardeert, en het hebben van een gevoel van eigenwaarde betekent dat je de moeite waard bent. De verschillen tussen de twee zijn minimaal genoeg dat beide termen kunnen worden gebruikt om hetzelfde algemene concept te beschrijven.
Toch zullen we beide definities geven, zodat je kunt zien waar ze verschillen.
Eigenwaarde wordt door Merriam-Webster gedefinieerd als:
“een gevoel dat je een goed persoon bent die het verdient om met respect behandeld te worden”.
Aan de andere kant is zelfwaarde “meer gedragsmatig dan emotioneel, meer over hoe je handelt ten opzichte van wat je waardevol vindt, inclusief jezelf, dan hoe je je voelt over jezelf in vergelijking met anderen” (Stosny, 2014).
Eigenwaarde versus zelfwaardering
Er is niet een enorm verschil tussen eigenwaarde en zelfwaardering, vooral voor degenen die geen professionals zijn op het gebied van de psychologie. In feite is de eerste definitie van eigenwaarde op de Merriam-Webster woordenboek website is gewoon “eigenwaarde.”
Evenzo is de definitie van eigenwaarde in het World Book Dictionary “goed over zichzelf denken; zelfrespect”, terwijl eigenwaarde wordt gedefinieerd als “een gunstige schatting of mening over zichzelf; zelfwaardering” (Bogee, Jr., 1998).
Het is duidelijk dat veel van deze termen worden gebruikt om over dezelfde ideeën te praten, maar voor degenen die diep in deze concepten zijn ondergedompeld, is er een klein verschil. Dr. Christina Hibbert legt dit uit:
“Eigenwaarde is wat we denken en voelen en geloven over onszelf. Eigenwaarde is het erkennen van ‘Ik ben groter dan al die dingen’. Het is een diep weten dat ik van waarde ben, dat ik beminnelijk ben, noodzakelijk voor dit leven, en van onbegrijpelijke waarde.” (2013).
Eigenwaarde versus zelfvertrouwen
In dezelfde geest zijn er subtiele maar belangrijke verschillen tussen eigenwaarde en zelfvertrouwen.
Zelfvertrouwen is niet een algemene evaluatie van jezelf, maar een gevoel van vertrouwen en competentie op meer specifieke gebieden. Je kunt bijvoorbeeld een hoge mate van eigenwaarde hebben, maar weinig zelfvertrouwen als het gaat om extreme sporten, bepaalde vakken op school, of je vaardigheid om een nieuwe taal te spreken (Roberts, 2012).
Het is niet nodig om op elk gebied van je leven een hoog gevoel van zelfvertrouwen te hebben; er zijn natuurlijk dingen waar je gewoon niet zo goed in zult zijn, en andere gebieden waar je juist in zult uitblinken. Het belangrijkste is dat je zelfvertrouwen hebt in de activiteiten in je leven die belangrijk voor je zijn en een hoog gevoel van eigenwaarde in het algemeen.
Eigenwaarde is de kern van ons zelf – onze gedachten, gevoelens en gedragingen zijn nauw verbonden met hoe wij onze waardigheid en waarde als mens zien.
Wat is de Eigenwaarde Theorie?
De eigenwaarde theorie stelt dat de belangrijkste prioriteit van een individu in het leven is om zelf-acceptatie te vinden en dat zelf-acceptatie vaak wordt gevonden door prestatie (Covington & Beery, 1976). Op zijn beurt wordt prestatie vaak gevonden door competitie met anderen.
De logische conclusie is dus dat wedijveren met anderen ons het gevoel kan geven dat we indrukwekkende prestaties hebben geleverd, waardoor we trots op onszelf kunnen zijn en onszelf beter kunnen accepteren.
De theorie stelt dat er vier hoofdelementen zijn van het eigenwaarde model:
- Vermogen;
- Inspanning;
- Prestatie;
- Eigenwaarde.
De eerste drie werken met elkaar samen om iemands niveau van eigenwaarde te bepalen. Vermogen en inspanning hebben voorspelbaar een grote invloed op prestatie, en alle drie dragen bij tot iemands gevoel van waarde en eigenwaarde.