Zintuigen

Zintuiglijke ingangskanalen:

Op een koude ochtend in januari in 2007 speelde een man viool in een druk metrostation in Washington D.C. tijdens het spitsuur. Voorbijgangers stopten om een minuutje te kijken, als ze die tijd al namen. Sommigen gooiden wat kleingeld in zijn vioolkist als fooi. Nadat hij klaar was met spelen, was er geen applaus.

Hij liep gewoon rustig weg met de 32 dollar die hij had verdiend aan fooien voor de 45 minuten dat hij had gespeeld. Niemand merkte dat hij wegging. Als je dit had gezien, wat zou je dan denken?

Dat hij een dakloze man was die wat geld probeerde te verdienen? Dat dacht iedereen. Maar, in feite, was het Joshua Bell – een van de grootste muzikanten ter wereld. Twee dagen eerder speelde hij een uitverkocht concert in een theater in Boston waar de kaartjes ongeveer honderd dollar per stuk kostten, en in de metro van Washington D.C. speelde hij een muziekstuk van Bach dat een van de meest ingewikkelde muziekstukken is ooit.

Percepties construeren onze realiteit. Waar we ons bewust van zijn, en wat er in de wereld gebeurt, is misschien niet echt wat er gebeurt. Het is altijd belangrijk om ons af te vragen wat er aan de hand is en onze werkelijkheid te testen om er zeker van te zijn dat we werkelijk begrijpen wat er om ons heen gebeurt. En de eenvoudigste manier om dit te doen is goede vragen te stellen om te proberen situaties vanuit het perspectief van andere mensen te begrijpen.

Wat mist u misschien nog elke dag? Geen twee mensen zien dezelfde situatie op precies dezelfde manier. We ontlenen elk een andere betekenis aan omgevingsboodschappen. We kunnen allebei naar een film gaan, en ik kan er echt van houden en jij kunt hem echt haten. Het is dezelfde film, maar we ervaren hem op verschillende manieren. Mijn perceptie is anders dan jouw perceptie. Het is mijn realiteit die anders zal zijn dan jouw realiteit. Of we hechten waarde aan de dingen om ze waarde te geven, of we hechten er geen waarde aan en hebben ze geen waarde. We gebruiken elk het waarnemingsproces om dit verschil te bereiken.

Voordat wij een interne voorstelling van een gebeurtenis maken, filteren wij de gebeurtenis door onze interne verwerkingsfilters te gebruiken. Deze verwerkingsfilters ziften de informatie die via onze zintuigen binnenkomt om ons eigen unieke perspectief te creëren. Dit is iets wat iedereen doet om zijn werkelijkheid te creëren. De informatie die we ontvangen wordt gefilterd door drie filters.

1. Verwijdering houdt in dat het grootste deel van de informatie uit de omgeving wordt verwijderd. We ontvangen voortdurend miljarden stukjes gegevens, waarvan we de meeste negeren of uit ons bewustzijn verwijderen. Men heeft ontdekt dat ons bewustzijn op elk moment slechts vier bits aan gegevens kan verwerken. Door gegevens te wissen, ontdoen we ons van de meeste gegevens zonder ons er zelfs maar van bewust te zijn dat we dit doen.
2. Vervorming houdt in dat we de werkelijkheid veranderen door ons creatief voor te stellen hoe die zou kunnen zijn. We dagdromen bijvoorbeeld, we hallucineren, we stellen ons voor of we visualiseren hoe dingen zouden kunnen zijn, en dit zijn vervormingen van de werkelijkheid.
3. Generaliseren is regels maken, principes aanleren, associaties maken, met patronen werken en overtuigingen creëren over hoe dingen werken. Hieruit werken we uit wat we geloven dat waar is en wat we geloven dat niet waar is. We bepalen wat mogelijk is en wat niet. We leren regels over hoe dingen zijn en hoe dingen werken om de wereld te begrijpen. Deze regels helpen ons bij het leren, zodat we kunnen oordelen. Het betekent ook dat we dingen niet elke dag of elke keer dat we ze tegenkomen hoeven uit te werken. We hoeven dus niet elke ochtend uit te zoeken hoe we ons moeten aankleden of hoe we een pen moeten gebruiken telkens we er een willen gebruiken. Voorzichtigheid is echter geboden, want generaliseren kan de basis vormen van stereotypen en vooroordelen, omdat we onrealistische en onredelijke generalisaties maken over andere mensen.